Θεωρητικά πιστεύεται ότι όλη η επί της Γης βλάστηση πολύ πιθανόν να ήταν αρχικά υδρόβιος που βαθμιαία προέκυψαν τα χερσαία φυτά. Αλλά και τα περισσότερα εξ αυτών δεν διέκοψαν τους δεσμούς τους με το νερό αφού ευδοκιμούν και αναπτύσσονται σε εδάφη που ποτίζονται αρκετά με νερό. Πάντως υπό τη στενή έννοια του όρου υδρόβια φυτά θεωρούνται τα φυτά που αναπτύσσονται μέσα στο νερό και μάλιστα υπό την επιφάνειά του.
Αυτά έχουν τελείως ιδιόμορφη κατασκευή είναι λεπτοφυή και προσαρμοσμένα στη λήψη οξυγόνου. Κατά την περίοδο της γονιμοποίησης τους εκτείνουν τους ανθοφόρους βλαστούς τους υπέρ την επιφάνεια αν και τα περισσότερα είδη γονιμοποιούνται υπό την επιφάνεια.
Πολλά ακόμη είδη των υδρόβιων φυτών καθίστανται επικίνδυνα στη ναυσιπλοΐα καθόσον σχηματίζουν εκτεταμένα και αδιάβατα στρώματα στην επιφάνεια των θαλασσών που μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στις έλικες ή να φράξουν κάποιες εισαγωγές ή εξαγωγές ύδατος των πλοίων. Για παράδειγμα στον Αμαζόνιο αλλά και στον Νείλο παρατηρούνται συχνά πλωτές νησίδες υδρόβιων φυτών που μεταναστεύουν παρασυρόμενες.
Στην Ελλάδα παρατηρούνται πολλές φορές περιορισμένες τέτοιες επιφανειακές εκτάσεις υδρόβιων φυτών, που όταν εκβάλλονται στις ακτές χαρακτηρίζονται φυσική ρύπανση π.χ. από φύκη, λεγόμενες φυκιάδες, ενίοτε πρόβλημα στις παραλίες του Λακωνικού Κόλπου.
πηγή κειμένου : Wikipedia
βίντεο απο : farmasea (youtube )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου